Paulina Chiziane w Polsce na rozpoczęcie roku akademickiego 2024/2025

16 października 2024 | 11:30-13:00

Sala 0.410, Wydział Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, ul. Dobra 55

18 października 2024 | godz. już wkrótce

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie (sala już wkrótce)

Rok akademicki 2024/2025 dla wszystkich studiujących język portugalski i hiszpański na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie rozpocznie się wykładem mozambickiej pisarki Pauliny Chiziane, laureatki nagrody Camõesa w 2021 roku, najważniejszego wyróżnienia literackiego dla pisarza z kraju portugalskojęzycznego. Wykłady odbędą się 16 i 18 października i są inicjatywą Katedry imienia mozambickiej pisarki, która od początku 2024 roku działa na Uniwersytecie Warszawskim i jest częścią sieci katedr badawczych Camões I.P..

„Literatura jako przestrzeń negocjacji tożsamości” to tytuł wykładu, który mozambicka pisarka wygłosi 16 października o godz. 11.30 w sali 0.410 na Wydziale Neofilologii UW. Wykład zostanie wygłoszony w języku portugalskim z tłumaczeniem na język polski. Na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie wykład odbędzie się 18 października. Więcej informacji na temat godziny i miejsca już wkrótce.

Podobnie jak seminarium „Palestras Saramaguianas”, które odbyło się w 2022 roku na Wydziale Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego, wykład Pauliny Chiziane będzie inspiracją dla wszystkich w Polsce, którzy studiują, uczą i badają język portugalski i literarury, które funkcjonują w jego obszarze.

Wstęp wolny.

Paulina Ricardo Chiziane

Pisarka

Urodziła się w protestanckiej rodzinie, w której mówiono językami Chope i Ronga, a portugalskiego nauczyła się w katolickiej szkole misyjnej. Studiowała lingwistykę, ale nie ukończyła tego kierunku. W młodości była członkiem FRELIMO, które opuściła głównie z powodu wytycznych partii dotyczących statusu kobiet.

Była wolontariuszką Czerwonego Krzyża podczas wojny domowej, która nastąpiła po uzyskaniu niepodległości, a po zakończeniu wojny była członkiem Núcleo das Associações Femininas da Zambézia. Karierę literacką rozpoczęła od publikowania opowiadań w mozambickiej prasie. Jej pierwsza praca Balada de Amor ao Vento (1990), opublikowana po uzyskaniu przez Mozambik niepodległości, jest uważana za pierwszą powieść kobiety z Mozambiku. Jej książki odzwierciedlają polityczne i społeczne napięcia wielokulturowego wszechświata jej kraju, kładąc nacisk na postacie kobiece. Opierając się na krytyce zwyczajów, jej twórczość kwestionuje dynamikę relacji między płciami i kondycję kobiet, z perspektywy mało eksplorowanej w tradycji literackiej. Była pierwszą afrykańską kobietą uhonorowaną Nagrodą Camõesa i otrzymała Nagrodę Literacką José Craveirinha (2003). Została uhonorowana orderem Grande Oficial da Ordem Infante D. Henrique (Portugalia).

(źródło: Wystawa DGLAB o Nagrodzie Camõesa (po portugalsku)

Nagrody i wyróżnienia:

Medal Sztuki i Literatury Eduardo Mondlane przyznany przez rząd Mozambiku;
Nagroda Literacka José Craveirinha za dzieło Niketche;
Order Infante D.Henrique przyznany przez rząd Portugalii;
Order Cruzeiro do Sul przyznany przez rząd Brazylii;
Trofeum Raça Negra, edycja 2014 w São Paulo;
Nagroda Camõesa (pierwsza czarnoskóra osoba Bantu, która otrzymała Nagrodę Camõesa po 32 edycjach);
Doktorat honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego – 2022 r;
Nagroda za odpowiedzialność społeczną magazynu Forbes – 2024;
Różne wyróżnienia krajowe (MOZEFO, artyści wizualni, kobiety-przedsiębiorcy).

Lista opublikowanych książek

1. Balada de Amor ao Vento;
2. Ventos do Apocalipse;
3. O Sétimo Juramento;
4. Niketche – uma história de poligamia;
5. O Alegre Canto da Perdiz;
6. As Andorinhas;
7. As Heroínas Sem Nome – napisana razem z Dya Kassembe (Angola);
8. Quero Ser Alguém (Histórias de crianças seropositivas – Fundação Elisabeth Glaser)
9. Por quem Vibram os Tambores do Além – napisana razem z Rasta Pita;
10. Na Mão de Deus – napisana wspólnie z Maria do Carmo da Silva;
11. Ngoma Yethu – napisana razem z Mariana Martins;
12. O Canto dos Escravos;
13. A voz do cárcere napisana razem z Dionísio Bahule;