Znamy już laureatów 5. edycji konkursu tłumaczeniowego poezji języka portugalskiego „Poesis”. Jury, w skład którego weszli dr Anna Działak-Szubińska, dr Jakub Jankowski i mgr Tamara Sobolska – pracownicy naukowi Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego – po skrupulatnej analizie anonimowo oznaczonych wierszy podjęli następujący werdykt.
Mamy przyjemność ogłosić, że zwycięzcą tegorocznej edycji konkursu zostaje Adam Sankowski, który jednogłośnie zwyciężył w głosowaniu każdego z jurorów. Drugie miejsce zajęło tłumaczenie autorstwa Justyny Żmijewskiej, natomiast trzecie przypadło Wojciechowi Kupiszowi. Serdecznie gratulujemy laureatom!
Poniżej udostępniamy oryginał wiersza oraz zwycięskie tłumaczenia. Autorce i autorom wyróżnionych przekładów składamy wyrazy szczerego uznania! Gratulujemy również wszystkim, którzy podjęli wyzwanie i wzięli udział w konkursie.
Do zobaczenia w kolejnej edycji!
***
ARTE DE AMAR
Metidos nesta pele que nos refuta,
Dois somos, o mesmo que inimigos.
Grande coisa, afinal, é o suor
(Assim já o diziam os antigos):
Sem ele, a vida não seria luta,
Nem o amor amor.
SARAMAGO, José (1981) Os Poemas Possíveis. 2.a ed., Lisboa, Editorial Caminho: 142.
5a edição | 2022
1. miejsce – Adam Sankowski
José Saramago
Sztuka miłości
Wtłoczeni w tę skórę destrukcyjną,
Niczym wrogów, jest nas dwoje.
Pot wszakże prawdziwą wielkością
(Jako mówili starożytni filozofowie):
Bez niego życie nie byłoby walką,
A miłość miłością
2. miejsce – Justyna Żmijewska
José Saramago
Sztuka kochania
W tej skórze, która nas odrzuca,
Dwoje nas, tak wiele w nas wrogości.
Jaką jednak pot jest wspaniałością
(Tak mawiano już w starożytności):
Bez niego, życie nie byłoby walką,
Ani miłość miłością.
3. miejsce – Wojciech Kupisz
José Saramago
Sztuka kochania
Osadzeni w tej skórzę która nam przeczy,
Dwojeśmy, tak samo jak i wrogowie.
Ostatecznie pot wielką jest zwykłością
(O czym przecież powiadali przodkowie):
Bez niego, nie walką byłby los człowieczy,
Ni miłą miłością
