Teatr Pisca-Pisca zaprasza na spektakl online „Życie na łączach”

Żyjemy z zawieszeniu już półtora roku. Postawieni w obliczu zamknięcia i izolacji, jeszcze mocniej zacisnęliśmy cyfrowy przewód, który łączy nas z innymi, by utrzymać się przy życiu. I właśnie z tą świadomością rozpoczęliśmy sezon 2020/2021 teatru Pisca-Pisca, rezygnując z przedstawienia eskapistycznego na rzecz sztuki będącej naszą konfrontacją z pandemią, która zmieniła życie wszystkich.

W „Życiu na łączach” stykamy się z czterema różnymi historiami – „Ja, jeśli nie wejdę na drzewo brzoskwiniowe, umrę”, „Lament jednorożca”, „Tinder poprzez Zooma” i „Feniks”. Są to skrawki życia w pandemii, życia będącego poszukiwaniem odpowiedzi na pytania: jak radzić sobie z samotnością i porzuceniem? Gdzie jest miejsce dla piękna i fantazji? Ile warta jest przyjaźń? Gdzie i jak szukać miłości?

Sztuki te zostały stworzone od podstaw z założeniem wystawienia ich na scenie wirtualnej za pośrednictwem platform wideokonferencyjnych takich jak Zoom, Google Meet lub innych, będących aktualnie stałą częścią naszej rzeczywistości. Nie mogło być inaczej. W końcu była to jedyna scena, jaka nam pozostała. Niektóre sztuki są poważne i pełne goryczy, inne prześmiewcze i żartobliwe, jednak wszystkie, w gruncie rzeczy, są próbą zbliżenia się do innych na tyle, na ile pozwalają cyfrowe łącza, ponieważ, jak mówi Adília Lopes: „bardziej niż luster / potrzeba mi innych / żeby wiedzieć / że ja to ja”.

„Życie na łączach” jest dramaturgicznym dziełem kilku rąk – cenionego dramaturga, Abla Nevesa, którego sztuki były już wystawiane przez Pisca-Pisca, oraz studentek drugiego roku Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. Sztuki „Ja, jeśli nie wejdę na drzewo brzoskwiniowe, umrę” oraz „Lament jednorożca” autorstwa portugalskiego dramaturga należą do zbioru „Ponad gwiazdami jest nasz dom”, a pozostałe dwa dzieła to efekty pracy dwóch duetów studentek portugalistyki. Sztuka „Feniks” została napisana przez Anikę Danielczuk i Maję Olszewską, a „Tinder poprzez Zooma” przez Katarzynę Biljenko i Małgorzatę Boratyńską. Zamknięcie w domach było więc również okazją do sprawdzenia umiejętności pisania tekstów dramatycznych przez osoby uczące się języka portugalskiego.

Teatr, jak wszystkie dziedziny sztuki, jest formą postrzegania życia. „Życie na łączach” jest naszym twórczym wkładem w podtrzymanie płomienia fantazji, jedynego płomienia, który jest w stanie utrzymać mocną więź, która łączy nas z życiem.