W niedzielę 6 października o godzinie 17:00, w Pałacu Blanka przy ulicy Senatorskiej 14 odbędzie się spotkanie promocyjne książki Moich 30 lat z Amálią Rodrigues.

Polski przekład ukazał się nakładem Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego jako część serii Biblioteka Iberyjska. Publikacja otrzymała wsparcie finansowe od Instytutu Camõesa w ramach Programu Dofinansowania Wydawnictw. Tłumaczenia książki podjęła się Grażyna Jadwiszczak. Niedzielne spotkanie uświetni swą obecnością dyrektor Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego, dr Janusz Gmitruk, oraz dyrektorka Instytutu Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich, dr Urszula Ługowska.

Książka zrodziła się ze wspomnień Estreli Carvas, dawnej asystentki i przyjaciółki Amálii Rodrigues, która obecnie oprowadza zwiedzających po domu artystki, zlokalizowanym w lizbońskim São Bento. Właściwie jest to więc opowieść o życiach dwóch kobiet, których losy splotły się ze sobą. Estrela Carvas, spędziwszy u boku Amálii 30 lat, odkrywa przed czytelnikiem zaskakujące szczegóły dotyczące codzienności artystki i kreśli bardzo osobisty portret portugalskiej divy.

Książka ta opowiada o wspólnych doświadczeniach i przeżyciach dwóch kobiet. Wiele z tych wydarzeń nie było do tej pory znanych szerszej publiczności. Wybierz się zatem na wycieczkę z przewodnikiem, którą przygotowała dla ciebie Estrela Carvas we współpracy z Marią Inês de Almeidą i odkryj: Amálię, która chciała zostać tancerką; Amálię, nałogową palaczkę, która przybywała na miejsce spektaklu zawsze długo przed występem i wypijała hektolitry herbaty; Amálię, która modliła się o to, aby kogoś pokochać
i zasypiała przy filmach z Fredem Astaire’em; Amálię, która nagrywała płyty w jedną lub dwie noce i lubiła niezwykle aromatyczny ser z Beira Baixa; Amálię, która nigdy nie zdobyła prawa jazdy i zrywała kwiaty
w cudzych ogrodach; Amálię, która nienawidziła przekleństw i pragnęła mieć posiadłość w Afryce.

Amália Rodrigues

Amália Rodrigues

Urodzona w 1920 roku w Lizbonie, stała się najsłynniejszą portugalską pieśniarką, nazywaną „królową fado”. Amália wykonywała fado – tradycyjną muzykę portugalską – w sposób niezwykle emocjonalny, nadając oryginalny rys tej dość schematycznej formie muzycznej ekspresji. Artystka zdobyła popularność między innymi dzięki utworom Estranha Forma de Vida i Casa Portuguesa, ale interpretowała też utwory wybitnych portugalskich poetów, takich jak Camões czy Fernando Pessoa. Amália odnosiła sukcesy na całym świecie, co wyróżniało ją na tle innych śpiewaków fado. Ponadto występowała w produkcjach teatralnych i filmowych (m.in. A Severa z 1954r.). Fadistka zmarła
w 1999 roku. Zgodnie z jej wolą powołano do istnienia Fundację Amálii Rodrigues, która roztacza opiekę nad dorobkiem artystycznym pieśniarki oraz popularyzuje muzykę fado wśród kolejnych pokoleń.