Nakładem wydawnictwa W.A.B. już 16 października br. ukażą się wszystkie opowiadania jednej z najbardziej znanych pisarek brazylijskich, Clarice Lispector. Zbiór zatytułowany „Opowiadania wszystkie” został przetłumaczony przez niezastąpionego Wojciecha Charchalisa. W skład tomu wchodzą aż 84 opowiadania z siedmiu zbiorów: „Pierwsze opowiadania”, „Więzy rodzinne”, „Legia Cudzoziemska”, „Potajemne szczęście”, „Droga krzyżowa ciała”, „Wizja splendoru” oraz „Historie ostatnie”.

Lispector była cenioną powieściopisarką, według wielu mistrzostwo osiągnęła jednak jako autorka opowiadań. Koncentruje się w nich na szczególnych momentach w codzienności, opisuje bohaterów uwikłanych w więzy rodzinne, a jednak samotnych. Bohaterkami jej prozy są często kobiety – zmysłowe, inteligentne, zafascynowane mężczyznami o dużym potencjale intelektualnym, ale także wyobcowane, na granicy załamania nerwowego, duszące się w mieszczańskiej codzienności, próbujące pogodzić rolę gospodyni domowej z potrzebą zachowania indywidualności. Ważną funkcję w życiu kobiet pełnią makijaż i ubrania, traktowane jako maska i kostium, rynsztunek kobiecości, ale także ucieczka od siebie, możliwość stania się kimś innym. Autorka w wyjątkowy sposób opisuje także seksualność starszych kobiet. Styl pisarki cechuje prostota w doborze słów przy jednoczesnym zastosowaniu oryginalnej, eliptycznej składni i nietypowych połączeń frazeologicznych. Proza Lispector jest pełna uczuć i wrażeń – a przez to uniwersalna, skutecznie opiera się upływowi czasu.

Clarice Lispector

Clarice Lispector

Pisarka

Brazylijska pisarka, dziennikarka i tłumaczka pochodzenia żydowskiego urodzona w 1920 roku na Ukrainie. Krótko po jej narodzinach rodzice przeprowadzili się do Brazylii. Ukończyła prawo na Uniwersytecie w Rio de Janeiro. Debiutowała już w wieku 23 lat powieścią Perto do Coração Selvagem, za którą otrzymała prestiżową nagrodę Graça Aranha. W 1943 roku poślubiła brazylijskiego dyplomatę, rok później wyjechała z kraju, spędzając następne kilkanaście lat w Europie i Stanach Zjednoczonych. Urodziła dwóch synów. Po powrocie do Brazylii opublikowała swoje najsłynniejsze powieści: A Paixão Segundo G.H. (1964) i Água Viva (1973). Była niezwykle ceniona również jako autorka opowiadań. Zmarła w wyniku choroby nowotworowej w 1977 roku.